- Opowiem bajkę z krainy pieców -
 

Z Andrzejem Czuldą,
reżyserem filmowym,
rozmawia Monika Pawlak

„Bajka z krainy pieców” jest historią rodzinną. Trudno opowiadać o najbliższych?

Ten film „napisało” życie, dokładnie mój ojciec, więzień Oświęcimia, i jego towarzysze niedoli. Chciałem pokazać, jak miłość do dzieci pomogła im przetrwać koszmar obozu. To swoisty hołd dla ich niebywałej odwagi, hartu ducha, determinacji. Trudno mi o tym mówić…

Więźniowie obozu, narażając życie, malowali bajeczki dla swoich dzieci…

Opowiadam o bajkach w sąsiedztwie kominów krematoryjnych, o oddawaniu za nie ostatniej kromki chleba, byle przetrwać i przekazać bajeczki zostawionym w domu dzieciom.

Piękna historia, ale dlaczego czekała tyle lat na sfilmowanie?

W kwietniu minęło 10 lat moich zabiegów o realizację tego filmu. Nikt nie był nim zainteresowany. Wreszcie zrobiłem go dla kanału Discovery Historia TVN przy współudziale Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

W czwartek premiera, i to od razu na festiwalu mediów „Człowiek w Zagrożeniu”. Na co pan liczy?

Na życzliwe przyjęcie jury i widzów. Ci, którzy już oglądali film podczas kolaudacji, uronili kilka łez. To wzruszająca historia, mam nadzieję, że przemówi do odbiorców.

Później kolejne festiwale?

Chcemy go pokazać na festiwalu filmów dokumentalnych w Krakowie, później w Paryżu. Na pewno pokaże go też kanał Discovery Historia. Czekam niecierpliwie na recenzje.