Uwaga, dokument

Tego filmu nie będzie w kinowym repertuarze. Zresztą dziś tak mało wiemy o tym, co robią dokumentaliści. W tej dziedzinie twórczości dominującym nurtem stały się tematy interwencyjne, zapis ludzkich dramatów. Swoistą przekorą jest więc “Wpinanie księżyca”. Andrzej B.Czulda (jeden z czterech reżyserów etatowo związanych z łódzką “Oświatówką” ), twórca wnikliwych dokumentów – “Krakowskie oblicza kultury”, “Złota jesień krakowskiego średniowiecza” a także filmów o renesansie i manieryzmie teraz stanął twarzą w twarz z artystą współczesnym, z człowiekiem, który potrafi być szczęśliwy. Dariusz Miliński jest postacią niezwykłą. Tworzy obrazy mające w sobie coś ze średniowiecznego ducha, klimat groźnych prac Boscha i Breughla, ale żyje jak radosny król. Mieszka w okolicy Lwówka Śląskiego, ma żonę, dzieci a jego dom, to właściwie dom pracy twórczej, pełen ludzi pragnących mieć swój udział w artystycznym działaniu. Dlatego powstał teatr uliczny, z którym Miliński i jego goście prezentują się nie tylko w rodzinnych stronach. Na ekranie przez 40 minut rodzi się widowisko, ożywają obrazy, a wszystko zaczyna się od Święta Osła...
Jest w tym filmie sama radość życia. Główny bohater i jego sztuka malowniczo wpisują się w filmowy plan. Ale tak jak same obrazy uwagę zatrzymuje to, co z ogromną prostotą i szczerością artysta mówi o życiu i twórczych przedsięwzięciach: “do mojego świata wchodzą chude subtelne sprawy”. Nie ma zamiaru czynić misji z tego co robi: “nie jestem do prostowania świata”. I dodaje: “czuję ekonomię w swoim życiu – czuję, że czas przepracowuję idealnie. Jestem szczęśliwy, że się nie napinam i nie męczę”. Wyznaje też: “my tu mamy sposoby na miłość”. Doradza: “ nad każdą przyjaźnią trzeba panować, dbać, pamiętać, zadzwonić...”
“Wpinanie księżyca” to rodzaj misterium, w którym reżyser splótł wiedzę o sztuce z samym życiem (podczas różnych ocen i komisji film zebrał same najwyższe noty).
Dokument powstał na zlecenie TV Polonia i tam trzeba go wypatrywać. Kiedy ten właśnie tytuł zamykał niedawno Festiwal Mediów “Człowiek w zagrożeniu”, myślałam sobie jak łatwo o zagrożenia, jak często przestają nawet dziwić i szokować. Tak naprawdę szokujące jest takie jak to spontaniczne, radosne wpinanie księżyca.
(rs)

Chwila przerwy na planie filmowym - w cylindrze Dariusz Miliński...

Przed kolejnym ujęciem reżyser Andrzej B. Czulda i za kamerą operator Roman Piotrowski

fot. Elwira Laskowska, Jacek Pieczyński