W
znakach, nazwach, ceremoniale i wewnętrznej strukturze Wojsko Polskie
podkreślało zawsze swój historyczny rodowód i swą tradycję, rozumianą
jako trwanie państwa, ciągłość istnienia jego zbrojnego ramienia wbrew
zaborcom i okupantom. Kultywowanie tradycji oręża polskiego było
jednym z istotnych czynników integrujących armię, umacniało jej więzi
ze społeczeństwem. Szczególnym tego przykładem były święta wojskowe,
uroczyście obchodzone w armii II Rzeczypospolitej. Do ich tradycji
nawiązują obecnie oficerowie i żołnierze Sił Zbrojnych III
Rzeczypospolitej.
Święto Żołnierza nie zostało nigdy anulowane żadnym aktem prawnym.
Obchodzono je uroczyście w okresie drugiej wojny światowej w Polskich
Siłach Zbrojnych na Zachodzie i ludowym Wojsku Polskim do 1947 r. W
następnych latach zaniechano jego obchodów i ustanowiono Dzień Wojska
Polskiego 12 października, upamiętniając w ten sposób chrzest bojowy 1
DP im. Tadeusza Kościuszki pod Lenino. Jednak ten czyn zbrojny, był
jednym z wielu epizodów na szlaku bojowym żołnierzy polskich w latach
II wojny światowej. Dla wielu Polaków nie był on akceptowany ze
względów moralnych i politycznych. W środowiskach wojskowych i w
kręgach kombatanckich, w tym również na forum Sejmu, wskazywano na
potrzebę ustanowienia Dnia Wojska Polskiego w terminie akceptowanym
przez Siły Zbrojne i cały naród. I tak mocą ustawy z 30 lipca 1992
roku, Sejm Rzeczpospolitej, ustanowił Święto Wojska Polskiego w dniu
15 sierpnia.
Nawiązywano w ten sposób do czasów II Rzeczypospolitej, kiedy Święto
Żołnierza obchodzono dla upamiętnienia czynu zbrojnego żołnierzy
Wojska Polskiego w obronie ojczyzny w 1920 r.
„W dniu tym wojsko i społeczeństwo czci chwałę oręża polskiego, której
uosobieniem i wyrazem jest żołnierz. W rocznicę wiekopomnego
rozgromienia nawały bolszewickiej pod Warszawą święci się pamięć
poległych w walkach z wiekowym wrogiem o całość i niepodległość
Polski”.
|
realizacja
Andrzej B. Czulda
scenariusz
Andrzej B.Czulda
Aleksander Garbacz
zdjęcia
Zbigniew Kotecki, Józef Sikora
oraz archiwum WFO
komentarz
Aleksander Garbacz
konsultacja
Tadeusz Krząstek
montaż
Jarosław Danielski
dźwięk i opracowanie muzyczne
Bogumiła Kłopotowska
Robert Buczkowski – MR Studio
lektor
Grzegorz Pawlak
grafika komputerowa
Bogdan Plewczyński
kierownictwo produkcji
Marek Karasiński
współpraca produkcyjna
Jacek Pieczyński
Zdzisław Szczepaniak
Wojciech Gaworski
produkcja
Wytwórnia Filmów Oświatowych i Programów Edukacyjnych
dla
Departamentu Wychowania i Promocji Obronności
Ministerstwa Obrony Narodowej
rok produkcji 2003, czas emisji 34’ Betacam
wersja polska |