- Między złotym a srebrnym
wiekiem (z cyklu "Dzieje kultury polskiej") - |
W roku
1572 wraz z bezpotomną śmiercią króla Zygmunta Augusta kończyło się
panowanie dynastii Jagiellonów. Kończyły się też czasy pokoju. Nadchodziły
lata wojen z Moskwą, Szwecją i Turcją. Rzeczpospolita Obojga Narodów była
nadal państwem potężnym i znaczącym w kulturze europejskiej. Koniec
Jagiellonów nie oznaczał końca Złotego Wieku. Jan Kochanowski miał dopiero
napisać “Treny”, tworzyli poeci: Sebastian Grabowiecki i Mikołaj
Sęp-Szarzyński. Powoli zmieniały się upodobania, styl życia, gusta
artystyczne. W sztuce manieryzm zdobywał przewagę nad renesansem, do głosu
dochodził już barok. Nadszedł czas królów elekcyjnych; w 1547 koronowany
na króla Polski został Henryk Walezy, który jednak po czterech miesiącach
uciekł do Francji. Królem okrzyknięto ostatnią Annę Jagiellonkę, dając jej
za męża kandydata z Siedmiogrodu – Stefana Batorego. Jednym z największych
ludzi tego okresu był hetman wielki koronny Jan Zamoyski. W 1587 roku tron
Polski obejmuje Zygmunt III ze szwedzkiej dynastii Wazów. Na jego
panowanie przypada przeniesienie stolicy z Krakowa do Warszawy. Zapowiada
się nowa epoka w dziejach polskiej kultury, nazywana niekiedy “Wiekiem
Srebrnym”...
reżyseria
Leszek Skrzydło
II reżyser
Andrzej B. Czulda
scenariusz
Leszek Skrzydło
komentarz
Leszek Skrzydło
zdjęcia
Janusz Czecz
redakcja
Teresa Oziemska
opracowanie muzyczne
Bogumiła Kłopotowska
dźwięk
Zofia Kucharska-Kowalik
montaż
Elżbieta Skrzydło
kierownictwo produkcji
Waldemar Krzak
współpraca
Wojciech Chmielewski , Józef Sikora , Grzegorz Stelmasiak
konsultacja
Andrzej Wyrobisz
wystąpili
prof. Maria Bogucka , prof. Andrzej Nadolski , prof. Tadeusz
Chrzanowski
rok
1993 WFO
gatunek
film historyczny, dokument inscenizowany
dane techniczne
55' barwny
|